خودنویس فانتزی لوکسور

خودنویس فانتزی لوکسور

خودنویس فانتزی لوکسور دارای مخزن جوهردار می‌باشد که قابل تعویض است

و بعد از اتمام آن می توان تیوپ جوهر خالی را عوض کرد و نکته قابل توجه این است که مخزن جوهر آن قابل شارژ نیست

و بعد از اتمام جوهر قابل استفاده و پر کردن نخواهد بود.

جنس بدنه آن پلاستیکی و جنس نوک قلم فلزی می باشد .

تاریخچه

خودنویس نوعی از قلم است.

در خودنویس برخلاف خودکار، از جوهر مایع روان استفاده می‌شود.

خودنویس دارای یک مخزن جوهر مایع است.

جوهر خودنویس با استفاده از دو خاصیت مویینگی و گرانش، بدون نیاز به فشار به سطح کاغذ انتقال می‌یابد.

مخزن جوهر خودنویس ممکن است به صورت دستی یا با استفاده از پیستون تزریقی پر شود.

در برخی انواع خودنویس، مخزن جوهر به صورت فشنگ‌های پرشده آماده، تهیه و جایگزین می‌شود.

اولین خودنویس را عباس ابن فرناس دانشمند بزرگ عرب ساخت و از آن استفاده کرد نخستین سفارش برای ساخت چیزی شبیه به خودنویس، توسط معاذ المعز، خلیفه مصر در قرن دهم میلادی ارائه شده‌است. بعدها و در قرن هفدهم، یک مخترع آلمانی خودنویس ساده‌ای با استفاده از پر، تیغ جوجه تیغی و چوب پنبه ساخت.

طی سال‌های بعد، تلاش برای ساخت خودنویس‌های مرغوبتر ادامه یافت. مشکلی که در این راه وجود داشت این بود که با مصرف تدریجی جوهر، فشار هوا در مخزن کاهش می‌یافت و در نتیجه جوهر امکان حرکت بر اساس گرانش را از دست می‌داد. همین مشکل موجب شد که تا قرن نوزدهم، ساخت خودنویس پیشرفت چندانی نکند.

مراجع معاصر نشان می‌دهند که نوعی از خودنویس، دارای مخزن جوهر، در قرن هفدهم در اروپا وجود داشته‌است. مخترع آلمانی، دانیال شوئِنتِر در مجلهٔ لذت فیزیک ریاضیات (چاپ‌شده در سال ۱۶۳۶) قلمی ساخته شده از دو عدد ساقه‌ی توخالی (پرنده یا جوجه‌تیغی) را توصیف نمود.