کتاب کبوتر روی چمن، ولفگانگ کوپن

توضیحات

کتاب کبوتر روی چمن، مهمترین اثر ولفگانگ کوپن نویسنده مشهور آلمانی است. این اثر یکی از رمان‌های سه‌گانه «پس از جنگ» این نویسنده محسوب می‌شود.

تمام داستان این رمان در بازهٔ زمانی یک روز در شهری در آلمان اشغالی می‌گذرد. جایی که صدای هواپیماهای جنگی برفراز شهر بر تنش‌ زندگی‌ها می‌افزاید، ما شاهد زندگی مردمانی هستیم که قربانی جنگ و وحشت ناشی از آن هستند.

بخش هایی از کتاب

«کارلا هنوز مستمری و مقرری عایدش نشده بود و خانم برند دخترش را دید که نگران و ناراحت از درون سایه‌ی برج کلیسای جامع پا به این فانوس صورتی، این بندر آرام زندگی، این خلیج ساکت، این جزیره دایه‌های مهربان گذاشت: موجودی از دست رفته. کارلا از دست رفته بود.

قربانی بود، قربانی جنگ، برای مولوخ بر زمین زده شده بود، مردم از قربانی‌ها دوری می‌کردند، از نظر مادرش او از دست رفته بود، از نظر محافلِ آبرومندِ مادرش، از دست رفته بود، از نظر تمام آن تبار و اخلاقیاتی که سرپناه خانوادگی‌شان را ربود از دست رفته بود. ولی حالا دیگر چه فرقی می‌کرد؟…»

درباره کتاب

کؤپن در این داستان پازل به هم‌ریخته‌ای می‌سازد از زندگی زنان و مردانی که مدام در تلاش‌اند برای درک شدن و عاشق شدن، اما فریادهای طلب کمکشان پشت صدای آژیرها، ناقوس‌ها، بوق ماشین‌ها و داد دیگران به گوش نمی رسد.

کبوترانِ روی چمن در نهایت در سال ۱۹۶۲ موفق شد جایزه ادبی بوشنر را از آنِ خود کند.

کؤپن کودکی‌اش را در خانهٔ دایی‌اش سر کرد که عاشق ادبیات و هنر بود. شخصیتی ناسازگار و تک‌رو داشت. در اواخر دههٔ ۱۹۲۰ به برلین رفت. آنجا برای چند نشریه مقاله می‌نوشت و در کنار آن می‌خواند و تحصیل می‌کرد و به تئاتر می‌رفت. در ۱۹۳۴ نخستین رمانش را با نام عشق ناگوار نوشت. وقتی این رمان در ۱۹۳۴ منتشر شد، کؤپن در لاهه زندگی می‌کرد. همان‌جا بود که دومین رمانش، دیوار لرزان، را هم نوشت.

کوپن اواخر دههٔ ۱۹۳۰ مخفیانه به آلمان بازگشت، مدارک کافی برای کار در هلند نداشت. شغلی در صنعت سیننا به عنوان فیلم‌نامه‌خوانی دست‌وپا کرد و برای بقا در رژیم نازی مشی تک‌رو و تحریک‌کننده‌اش را کنار گذاشت.

کبوتران روی چمن، گلخانه و مرگ در رم رمان‌های سه‌گانهٔ پس از جنگ کؤپن هستند که به ترتیب در ۱۹۵۱، ۱۹۵۳ و ۱۹۵۴ منتشر شدند. او پس از این سه‌گانه رمانی ننوشت. البته نوشتن را به کلی کنار نگذاشت. او سراسر دههٔ ۱۹۵۰ را در سفر بود. به امریکا و شوروی و لندن و ورشو رفت و بر اساس سفرهایش مقالاتی را نوشت که در سه جلد منتشر شد. همچنین کتابی با عنوان جوانی‌ها که مجموعه‌ای است از قطعات غیر منسجم با نثری شاعرانه بر اساس خاطرات کودکی‌اش.

کؤپن در سال ۱۹۹۶ در خانهٔ سالمندان درگذشت.

جهت مشاهده و خرید کتاب های مشابه می توانید به لینک های زیر مراجعه نمایید:

کتابخانه پاریس

اگر باران دریا بود

زنبوردار حلب

هر دو درنهایت می میرند

چیزهای شکننده، نوشته نیل گیمن

کتاب جاعل هنر، نوشته باربارا شاپیرو